Historie van de grot

De geschiedenis van deze unieke plek, de “grot van zuilen”, 1 eeuw geleden ontdekt door de grootste kansen.

Tot het einde van de jaren 1820, om af te dalen in de Dordogne-vallei, namen de inwoners van de dorpen van de plateaus van Haut-Quercy het pad van Fontanellen dat voor het kasteel passeerde en het dorp Saint Médard de Presque doorkruiste.

Dit pad werd moeilijk te bewandelen tijdens regenachtige periodes. Geconfronteerd met aardverschuivingen en andere terugkerende modderstromen, werd besloten om de kroonlijst boven het dorp te verbreden om de weg aan te leggen die vandaag Gramat met Saint Céré verbindt. Het was door de weg van de huidige “departementale 807” open te stellen voor explosieven, dat de grot bij toeval werd ontdekt in 1825 in het midden van de site. Volledig gesloten, er is geen spoor van menselijke of dierlijke passage (behalve vleermuizen).

In die tijd behoorde al het land toe aan de chatelaine van het dorp, Miss DA COSTA. Deze “zeer mooie, eenzame vrouw” zou in de regio in de ban zijn geraakt van een sultan uit het Midden-Oosten. Verliefd volgde ze hem naar zijn land en verliet Quercy van de ene op de andere dag om zijn eerste favoriet te worden. Het gebouwde erfgoed en de grond werden vervolgens verspreid. Het verhaal zegt niet hoe ze elkaar ontmoetten, noch wat een Arabische prins deed in de diepten van de Lot… Er staat vooral niet bij wat de rijke eigenaar is geworden.

Bijna 100 jaar lang waagden alleen de bewoners van het gebied zich er. Houten planken blokkeren eenvoudig de ingang.

Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, in 1920, was de wens om weer naar buiten te gaan en te gaan leven. Het toerisme wordt gelanceerd en veel nieuwsgierige mensen komen een kijkje nemen in de omgeving door dichter bij de grotten te komen. Zo werd besloten om het pand te ontwikkelen om de site open te stellen voor het bezoek. Na een paar wandelingen bij kaarslicht voor een tijdje, werd de holte geëlektrificeerd, de toegangen beveiligd en op 24 juni 1922 werden de Grotten van Almost officieel toegankelijk voor bezoekers.

In het kielzog opent “de Auberge des Grottes”. We komen in groten getale, bezoeken en lunchen ter plaatse. Het toerisme ontwikkelt zich en de grotten trekken steeds meer mensen aan, waaronder de grote speleologen van de regio, die graag dit nieuwe verkenningsgebied willen ontdekken.

Van de FAURE familie toen MOULENE, de afstammelingen hebben dit familieavontuur voortgezet het zijn nu Maurice en Valérie LAMOUROUX die het duidelijk hebben overgenomen. “Als kind groeide ik op in grotten. Toen ik 12 was, maakte ik mijn eerste groepsbezoeken met mijn bandrecorder in de hand om niet te stamelen”, herinnert Maurice zich, die zich zijn eerste brommer voor zijn 14e verjaardag kon veroorloven met het recept voor bezoeken.

De Grot van kolommen

“Het is een grotsynthese van alles wat in de regio te vinden is met de bijzonderheid van het hebben van stalagmitische pilaren van meer dan 9 meter hoog”, wat Presque een van de hoogste maakt, legt Valérie uit.
“Stalactieten, stalagmieten, aragonieten, excentriekelingen, er zijn allerlei soorten concreties met een breed scala aan kleuren,” vervolgt Maurice, aandringend op de singulariteit van kaarsen – twee kolommen naast elkaar met een diameter van ongeveer tien cm – die tot de mooiste in Europa behoren”.